21 sierpnia 1944 r. o godz. 1.00 w nocy rozpoczęło się długo oczekiwane uderzenie oddziałów powstańczych na Dworzec Gdański. Natarcie załamało się pod silnym ostrzałem nieprzyjaciela Do szturmu zostali wyznaczeni żołnierze ze zgrupowań ,,Żyrafa", ,,Żmija", ,,Żaglowiec'' i ,,Żniwiarz'' wchodzących w skład II Obwodu AK Żoliborz („Żywiciel”) oraz z oddziałów z Kampinosu, wśród których byli partyzanci z Puszczy Nalibockiej. Szturm został odparty. Następnej nocy ruszył kolejny atak. Tym razem połączonymi siłami dowodził gen. Tadeusz Pełczyński, ps. ”Grzegorz'', szef sztabu Komendy Głównej AK, który przeszedł na Żoliborz kanałami. Natarcie miały wspierać oddziały staromiejskie. Niestety także i ten szturm się nie powiódł. Walki o dworzec były jednymi z najbardziej krwawych bojów Powstania. Liczba zabitych i rannych przekroczyła 500 osób. Wraz z nieudanymi próbami zdobycia dworca ostatecznie upadła koncepcja wywalczenia naziemnego połączenia Żoliborza ze Starym Miastem.